แพทย์ เป็นอาชีพหนึ่งซึ่งผู้คนมากมายฝันที่จะเป็น และมีการแข่งขันที่ค่อนข้างสูงในการเข้าศึกษาต่อ แพทย์มีหน้าที่ ซักถามประวัติ ตรวจร่างกาย และส่งตรวจวินิจฉัยเพิ่มเติม เพื่อสั่งการรักษาหรือให้การรักษาโรค ส่งเสริมฟื้นฟูสุขภาพ ให้กับผู้ป่วย ร่วมกับบุคลากรด้านสุขภาพอื่นๆ เป็นอาชีพที่มีเกียรติ เป็นที่ยอมรับนับถือในสังคม และเป็นที่ต้องการของตลาด
ในปัจจุบันมีหน่วยงานชื่อว่า กลุ่มสถาบันแพทยศาสตร์แห่งประเทศไทย (กสพท.) ทำหน้าที่จัดสอบคัดเลือกและประกาศผลนักเรียนที่จบการศึกษาชั้นมัธยมศึกษาปีที่หกเพื่อเข้ารับการศึกษาในคณะแพทยศาสตร์ต่างๆ ทั่วประเทศ โดยจะมีการจัดสอบวิชาเฉพาะประมาณเดือนตุลาคม แล้วจึงสอบวิชาสามัญในเดือนมกราคม และมีการรับนักเรียนตามโครงการต่างๆ อีกหลายโครงการ
การเรียนแพทยศาสตร์ในประเทศไทยใช้เวลาเรียน 6 ปี ปีแรกเรียนวิทยาศาสตร์ทั่วไปเน้นเกี่ยวข้องทางชีววิทยา ปีที่ 2-3 เรียนวิชาที่เกี่ยวข้องทางการแพทย์ เรียกระยะนี้ว่า Preclinic ปีที่ 4-5 เรียนและฝึกงานผู้ป่วยจริงร่วมกับแพทย์รุ่นพี่และอาจารย์ เรียกระยะนี้ว่า ชั้น Clinic และปีสุดท้ายเน้นฝึกปฏิบัติกับผู้ป่วยจริงภายใต้การดูแลของแพทย์รุ่นพี่และอาจารย์เรียกระยะนี้ว่า Extern
เมื่อนักเรียนแพทย์ในประเทศไทยศึกษาจบแพทยศาสตรบัณฑิต บัณฑิตแพทย์ต้องมีการทำงานหรือการชดใช้ทุนของแพทย์ เป็นเวลา 3 ปี โดยกำหนดให้ทำงานให้รัฐบาล ซึ่งหากผิดสัญญาต้องจ่ายค่าชดเชยให้รัฐตามแต่สัญญาซึ่งทำไว้ตั้งแต่ก่อนเข้ารับการศึกษากำหนด ในปีแรกแพทยสภากำหนดให้มีการฝึกปฏิบัติงานเพิ่มเติมในโรงพยาบาลใหญ่ๆ ภายใต้การดูแลของแพทย์รุ่นพี่ที่มีประสบการณ์เป็นเวลา 1 ปี ซึ่งเรียกระยะนี้ว่า Intern
นอกจากแพทยศาสตร์แล้วยังมีสาขาอื่นๆ คือ ทันตแพทยศาสตร์ สัตวแพทยศาสตร์ และในสาขาต่างๆก็จะแยกย่อยออกไปอีก ได้แก่ อายุรแพทย์ สูตินรีแพทย์ ศัลยแพทย์ จักษุแพทย์ จิตแพทย์ แพทย์โสตศอนาสิก พยาธิแพทย์ รังสีแพทย์ วิสัญญีแพทย์ กุมารแพทย์
ผู้ที่เป็นแพทย์ จะศึกษาแพทยศาสตรบัณฑิต ( พ.บ.) เป็นหลักสูตรในการศึกษาเพื่อปริญญาของบัณฑิตในสาขาวิชาแพทยศาสตร์ ในระดับปริญญาตรี ใช้ชื่อภาษาอังกฤษว่า Doctor of Medicine ( M.D.)
ถึงแม้ว่าปัจจุบันจะมีปัญหาเกี่ยวกับการฟ้องร้องแพทย์ แต่อาชีพนี้ก็ยังคงไว้ซึ่งมนต์ขลังรอให้สัมผัสเช่นเดิม และเป็นวิชาชีพที่เผื่อแผ่ความปรารถนาดีต่อเพื่อนร่วมโลกได้ดีที่สุดอาชีพหนึ่ง
